West Bengal News : संशयानं केला घात, बांगलादेशी समजून पश्चिम बंगालच्या दाम्पत्याला तब्बल ३०१ दिवस जेलमध्ये डांबलं

West Bengal Latest News: कोणताही गुन्हा नाही किंवा कोणता कायदाही मोडला नाही, तरीही फक्त संशयावरून एका निष्पाप आणि निर्दोष दाम्पत्याला एक-दोन नव्हे, तर तब्बल ३०१ दिवस तुरुंगात काढावे लागले आहेत. बर्दवान येथील जोडप्यासोबत ही धक्कादायक घटना घडली आहे. त्यांचा दोष इतकाच की पोटासाठी ते दाम्पत्य बेंगळुरूला गेले होते. बांगलादेशी मजूर असल्याच्या संशयावरून त्यांना पोलिसांनी ताब्यात घेतलं होतं. कोर्टानं जामीन मंजूर केल्यानंतर घरी जाण्यासाठी त्यांनी ट्रेन पकडली आणि आयुष्याच्या पुढच्या प्रवासाला निघाले. (Latest Marathi News)

पलाश आणि शुक्ला अधिकारी या दाम्पत्याचा खडतर प्रवास सुरू झाला होता जुलै २०२२ रोजी. त्यावेळी हे दोघे आणि त्यांचा दोन वर्षांचा चिमुरडा सोबत होता. बांगलादेशी असल्याचा संशय असल्याने या दोघांना अटक करण्यात आली. त्यांच्याविरोधात गुन्हा दाखल झाला.

आम्ही बांगलादेशी नाहीत. आम्ही याच देशातील म्हणजेच पूर्व बर्दवानमधील जमालपूर पोलीस ठाण्याच्या हद्दीतील रहिवासी आहोत असा सांगण्याचा खूप प्रयत्न केला. गाव, तिथला पत्ता सगळंच सांगितलं. पण पोलिसांनी त्यांचं काहीही एक ऐकलं नाही. सगळे प्रयत्न फोल ठरले.

नंतर काय काय घडलं?

बेंगळुरू पोलिसांचं एक पथक पूर्व बर्दवानमधील पलाशच्या घरी चौकशीसाठी गेलं. जमालपूर बीडीओ यांची भेट घेतली. कागदपत्रे तपासली. पलाशच्या नातेवाइकांनी थेट बेंगळुरू गाठलं. त्यांनी पलाश आणि शुक्लाच्या जामिनासाठी एक वकील केला. त्याचवेळी पोलिसांनी या दाम्पत्याविरोधात आरोपपत्र दाखल केलं.

जामीन मिळाला, पण तरीही महिनाभर रखडले

पलाश आणि शुक्ला यांना २८ एप्रिललाच जामीन मंजूर झाला होता. पण तुरुंगातून त्यांना २४ मे रोजी सोडण्यात आलं. कारण तुरुंगातून सुटका होण्यासाठीची कागदोपत्री प्रक्रिया पूर्ण होऊ शकली नव्हती, अशी माहिती पलाशचा नातेवाइक सुजोय हलदार याने दिली. ते सर्व जण गुरुवारी सकाळी दुरांतो एक्स्प्रेसमधून हावडाकडे रवाना झाले. शुक्रवारी ते आपल्या घरी परतले.

पलाशच्या बहिणीचा संघर्ष, सर्व कमाई घालवली

पलाश आणि शुक्ला एकीकडे न्यायासाठी लढत असताना, त्याची बहीण साथी अधिकारी ही या संघर्षात त्यांच्या मागे खंबीरपणे उभी होती. साथी ही ब्युटी पार्लरमध्ये काम करते. तिनं या लढ्यात आपली सगळी कमाई गमावली.

मला २४ मे रोजी साडेनऊ वाजता व्हिडिओ कॉल आला. दादा आणि वहिनी यांची तुरुंगातून सुटका झाली होती. त्यांच्याशी व्हिडिओ कॉलवर बोलले. त्यांना पाहून माझ्या आईच्या डोळ्यांतून अश्रू घळाघळा वाहू लागले. ते दोघेही खूप अशक्त दिसत होते, असे साथीने सांगितले.