Sunil Pal : प्रसिद्ध कॉमेडियन सुनील पाल गेल्या महिनाभरापासून त्याच्या अपहरणामुळे चर्चेत आहे. सुनील पालचे अपहरण करणारे लोक आता पोलिसांच्या ताब्यात असले तरी या घटनेची भीती सुनीलच्या मनात कायम आहे. अलीकडेच, या संपूर्ण प्रकरणावर खास बातचीत करताना सुनील पाल यांनी सांगितले की, आजही त्यांची गाडीत बसण्याची हिंमत होत नाही. ते बहुतांशी रिक्षामधून प्रवास करतात. पण त्यांना गाडीत बसण्याची भीती वाटते.

त्याच्या भीतीचे कारण सांगताना सुनील पाल म्हणाला, “खरं तर त्या अपहरणकर्त्यांनी मला सांगितलं होतं की हरिद्वारमध्ये एक कार्यक्रम आहे आणि त्या कार्यक्रमासाठी तुला यावं लागेल. मीही हरिद्वारचे नाव ऐकून लगेच होकार दिला. ॲडव्हान्स पैसे मिळाल्यानंतर, आम्ही डील कन्फर्म केली आणि मग मी दिल्लीला पोहोचलो तेव्हा त्यांनी मला सांगितले की ते तुमचे वाहन दुसऱ्या टोलवर बदलतील आणि तुम्हाला तुमचे पूर्ण पैसे आगाऊ मिळतील. मी आनंदी झालो. मी जाऊन त्या गाडीत बसलो तेव्हा त्यांनी गाडी एका निर्जन रस्त्यावर थांबवली आणि तिथे एक छोटीशी लाल रंगाची गाडी होती, त्या गाडीतून ३-४ गुंड आले, त्यांनी माझ्या डोळ्यावर पट्टी बांधली आणि मला एका छोट्या गाडीत नेले खोलीत तेथे त्यांनी मला खूप घाबरवले, त्यांनी मला विषाचे इंजेक्शन असल्याचेही सांगितले. मला घाबरवल्यानंतर त्याने माझ्याकडे २० लाख रुपये मागितले.

सुनील पाल यांनी 8 लाख दिले

सुनील पाल म्हणाला की, जेव्हा त्यांनी माझ्याकडे २० लाख रुपये मागितले तेव्हा मी त्यांना सांगितले की माझ्याकडे इतके पैसे नाहीत. मग त्याने रक्कम कमी केली. शेवटी त्याने मला सांगितले की, मला १० लाख रुपये द्यावे लागतील, अन्यथा तो मला मारून टाकेल. त्याच्या धमकीनंतर मी माझ्या मित्रांना फोन करून माझ्या खात्यातील पैसे अपहरणकर्त्यांच्या खात्यात ट्रान्सफर करण्यास सांगितले. पण माझ्या एका मित्राला संशय आला, त्याने पाहिले की मी कॉल उचलत नाही, मग त्याने माझ्या पत्नीला कॉल केला. जेव्हा हे प्रकरण पोलिसांपर्यंत पोहोचले आणि माझ्या नंबरवर पोलिसांचे कॉल येऊ लागले तेव्हा हे अपहरणकर्ते घाबरले.

गाडीत बसताना भीती वाटते

सुनील पाल पुढे म्हणाले, शेवटी त्यांनी मला फक्त 8 लाखांसाठी सोडले. मला घरी जाण्यासाठी 20,000 रुपयेही दिले. पण खिशात पैसे असूनही मी कार किंवा कॅबने जाण्याचे धाडस करू शकलो नाही. मी एक ऑटो पकडला आणि कसा तरी दिल्ली विमानतळावर पोहोचलो. अपहरणकर्त्यांना पकडल्याबद्दल मी मुंबई पोलिसांसह योगी सरकारचा आभारी आहे. पण आजही मला गाडीत बसायला भीती वाटते. एखादे वाहन दिसले की अपहरणाच्या आठवणी मनात ताज्या होतात.