Shruti Vilas Kadam
पहिला अध्याय अर्जुनाच्या मनातील मानसिक द्वंद्व आणि गोंधळाचे दर्शन घडवतो. त्यातून आपल्यालाही निर्णयाच्या क्षणी येणाऱ्या भावनिक संघर्षाची जाणीव होते.
अर्जुन युद्धाच्या रणभूमीवर आपले कर्तव्य विसरतो, ज्यामुळे आपल्यालाही कधी जीवनातील कर्तव्याविषयी शंका येते हे अधोरेखित होते.
अर्जुन आपल्या बंधू, गुरू आणि नातेवाइकांविरुद्ध युद्ध करायचे आहे, ही विचारधारा त्याला खचवते – ज्यातून नात्यांवरील अती आसक्ती कर्तव्यात अडथळा ठरते हे शिकायला मिळते.
अर्जुन आपले धनुष्य खाली ठेवतो आणि अश्रू ढाळतो, ज्यातून भावनिक दुर्बलता आणि त्याचे परिणाम समजून येतात.
अर्जुनाची मानसिक स्थिती ही समस्या स्वीकारण्याची सुरुवात आहे – आणि हेच पहिले पाऊल आत्मज्ञानासाठी महत्त्वाचे आहे.
शेवटी अर्जुन श्रीकृष्णाला आपला गुरू मानतो. ही स्थिती दाखवते की ज्ञान घेण्यासाठी अहंकार सोडून शिष्यभाव स्वीकारावा लागतो.
अर्जुनाचे आत्मसमर्पण हे गीतेच्या खऱ्या शिक्षणाची सुरुवात आहे. जे दुसऱ्या अध्यायापासून सुरू होते.